Kulmbach-Marktredwitz
Afstand: 76 km
Hoogtepunt: 870 meter
Weer: beetje regen, kou en weinig zon
(ik kan er niet meer van maken)
Met een gezonde spanning gaan we vandaag de bergen in, het Fichtelgebergte, het is geen
Alp d'Huzes of Llogorapas (Albanië) maar toch wordt t een uitdaging. De eerste stop is in Bad Berneck, we hebben dan al regen gehad en we vinden het niet warm (zacht uitgedrukt met 8 graden). Toch beginnen we na onze cappuccino's met de klim, die gaat bijna 10 km lang gestaag met 3-4% omhoog, dit komt omdat het fietspad op een oude spoorbaan ligt. Aangezien ik m'n iPhone op m'n stuur heb zitten zie ik dat ik getagd ben in een Facebook bericht van Merle. En aangezien ik gisteren heb gezien dat zij genomineerd is voor de ALS-icebucket challenge weet ik genoeg! Ook ik moet op film ijskoud water over m'n hoofd gaan gooien. Vervolgens ben ik lekker afgeleid en gaan me gedachtes niet uit naar het Fichtelgebergte maar naar wie ik eens zelf zou gaan nomineren. Zo is het goed te doen, we krijgen het vanzelf warm en komen we om 13 uur aan in Bischofsgrön. We zijn er nog niet maar we eten even wat en gaan dan weer verder. De mensen zeggen inmiddels 'Grusgot' en de serveersters hebben Beierse jurken aan. We komen langs ski-verhuurreclame borden en passeren uiteindelijk ook de skiliften! Ik vind dat een foto waard:
Zoals bij sommigen misschien bekend hebben wij ons ooit in Albanië vergist in een berg. We dachten dat we er waren, aten uitgebreid een lunch om te vieren dat we de top hadden bereikt en moesten toen nog zeker 3 km stijgend omhoog. Dat zou mij uiteraard niet nog een keer overkomen. Het boekje geeft duidelijk aan wat we kunnen verwachten; de laatste 300 meter naar het 870 m punt is het zwaarst. En dan komt er een zwaar stuk (12%) maar aan het einde van dit bijna te zware stuk zijn we volgens de fietscomputer op 805 meter hoogte dus ik hou rekening met nog 65 meter stijgen. Dan een afdaling, ik baal want alles wat we nu dalen moeten we straks weer stijgen, nog een afdaling en dan nog één. De fietscomputer heeft zich blijkbaar vergist en zo missen wij, geheel in tegenstelling tot toen bij de Llogorapas het hoogtepunt!!
Het afdalen vind ik dit keer geen beloning. Jammerend (nee niet huilend) vraag ik aan Ayso of het zachter mag maar ik krijg alleen te horen dat ik hem moet vertrouwen. Hij vindt mijn gejammer grappig en dat wekt weinig vertrouwen bij mij op maar we hebben het overleefd (ik weliswaar met nekpijn van het verstijfd achterop zitten). Ik had natuurlijk m'n schijfrem in de strijd kunnen gooien maar ook daarvoor was ik te bang. Op de volgende foto is onze maximale snelheid te zien maar hé die fietscomputer is niet altijd even betrouwbaar gebleken :)
Nu slapen we in Marktredwitz en dat klinkt al aardig Tsjechisch, nog zo'n 21 km en dan zijn we in Tsjechië! Ons hotel heeft weer een bad en ik dat is voor de tweede keer deze vakantie genieten!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten