zaterdag 16 augustus 2014

Het landschap verandert

Lippstadt-Wrexen
Afstand: 88 km
Max hoogte: 430 meter

Zoals al reeds verteld slapen we iets boven Lippstadt in een kuuroord-dorpje waar helaas geen kuuroord meer is. De hotels en pensions zijn er nog wel en het is absoluut een hit onder de 80 plussers. In pension Pöhling zitten we met 3 andere stelletjes, allemaal dus de 80 jaar gepasseerd, de één met rollator, de ander met stok maar gezellig zijn ze wel! Waar we onderweg de Duitsers soms chagrijnig en ongezellig vinden daar zijn deze ouderen van dagen hartstikke gezellig. Ze worden heel gelukkig van klaaske's glimlach en één man blijft tijdens het ontbijt onafgebroken naar haar zwaaien!

Gisteren stelde ik stoer voor om vandaag weer bijna 90 km te fiesten, dat ging immers zonder problemen. Dat ik even over het hoofd had gezien dat we wat hoogte meters zouden maken is me duur komen te staan. 

We rijden vol goede moed weg en moeten even omrijden om zo na 5 km de route naar Praag weer op te pakken. En jawel, we zitten nog geen 200 meter op dé route en we zien de blauwe regenjackies van Ad en Wil. Geen idee of ze ook echt zo heten maar het is het stel uit Bussum dat ook op Praag afstevent en dat we vast de hele vakantie door gaan tegenkomen.... We halen ze in, we horen dat zij nog geen hotel hebben geboekt en wensen hun (weer) een goede reis. 

We drinken weer zoals inmiddels gebruikelijk een kopje koffie, we kopen een slot voor onze tandem en een iphonehoesje voor mijn telefoon. 


We lunchen in Paderborn, een wat grotere studentenstad en daar ontmoeten we een buschauffeur uit Nederland. Hij is met een stel bejaarden van kuuroord naar kuuroord aan t reizen en vandaag hadden ze een paar uur Paderborn op t programma staan... (Ik zeg niks;))

We hebben een klein regenbuitje gehad, helemaal niet erg maar in combinatie met onverharde wegen en plassen ziet onze fiets er niet meer uit!

Ok, Paderborn ligt achter ons en dat betekent etappe 1 ook!


We merken dat de omgeving verandert, het wordt een stuk interessanter met een glooiend landschap. Het is echt heel mooi maar hier en daar ook pittig. Met de straaltjes zweet die langs m'n gezicht glijden gaan we de "berg" op en de laatste kilometers zijn vandaag extra zwaar. We komen aan bij ons hotel in Wrexen, wederom hongerig en uitgeteld! Ook Klaaske is erg moe. Morgen weer een dag met colletjes en daarna langs rivieren. We denken nu aan Bad Karlshafen en houden rekening met nog meer grijze koppies. We zijn met ons ritme trouwens zelf ook net bejaarden!




2 opmerkingen:

  1. Wij volgen jullie blog. Goede reis en jullie halen in ieder geval de gemiddelde leeftijd van de gasten behoorlijk naar beneden. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk dat u mee leest oom Johan! Met Klaaske erbij halen we zeker de gemiddelde leeftijd naar beneden!!

    BeantwoordenVerwijderen