Dauwtrappen

Iasi - Vaslui

Afstand: 68,1 km 

Het was gisteren een beetje een rare rustdag. We hebben op ons gemak de stad en het cultuur paleis bekeken. Onderweg werden we nog getrakteerd op een repetitie van de roemeense pianiste 

Alexandra Dariescu die dezelfde avond nog zou optreden met het Filharmonisch orkest van Iasi. Volgens mijn vader was het een pianoconcert van Rachmaninov, hoe t ook zij, het was prachtig!

Terug bij ons hotel zagen we dat de ingang van ons hotel afgesloten was, 2 brandweerwagens, ambulance en veel politie op de been. Als je dan iedereen op het plein ervoor naar boven ziet kijken krijg je vanzelf door wat er aan de hand is; bovenop het dak van ons hotel zit een man met zijn benen over de rand te bungelen. Mijn maag draait om, allereerst misschien wel omdat ik hoogtevrees heb maar ten tweede omdat ik er niet aan moet denken dat wij (en dus ook klaaske) getuigen zijn van een eventuele sprong.  We kunnen via een personeelsingang het hotel wel in maar het idee dat er iemand op "ons dak" zit kan ik moeilijk loslaten. Na ruim 4 uur is de man "op normale" wijze van het dak gekomen/gehaald. God zij dank. 

 

De keuze van dit hotel was metname gebaseerd op een zwembad voor klaaske,die je s middags echt gelukkig kan maken met een half uurtje zwemmen dus ook dat was een van onze activiteiten op de rustdag. 

S avonds Ajax in een kroeg gekeken en onze voorspelling van een paar uur voor de wedstrijd is helaas niet uitgekomen:

 

 (Op t plafond van het restaurant)

En dan Hemelvaartsdag, op de fiets heb je uren om na te denken en zo gaan mijn gedachten vandaag naar het Twentse gebruik, dauwtrappen! Vroeg opstaan, fietsen en vooral picknicken. Op het vroege opstaan na hebben we uiteraard vandaag verder wel aan deze traditie besteed. 

Met onze lunchpakketjes in de tas vertrekken we richting het zuiden. 

 

Zoals je hierboven kunt zien beginnen we de eerste 15 km vlak, dan stijgen we een flink eind (pffff) maar die hoogtemeters zijn goed voor een 'challenge' waar Ayso op Strava (een sport app) aan mee doet. De uitdaging was namelijk om de Mount Everest in de maand mei 'te beklimmen'. Dus elke keer als we weer een kloterig eind moeten klimmen zeggen we dat het wél goed is voor onze challenge. 

En nu, dames en heren, kan ik u meedelen dat team de Vries vandaag de challenge heeft gehaald!!

 

9290 meter geklommen in de afgelopen weken! 

Verder was t een dag als andere, fietsen, picknicken, paarden, koeien en geiten spotten, liedjes zingen, aankomen in een stad, hotel zoeken en vinden, eten, weblog schrijven en slapen. 

Welterusten!