In de fietswinkel in Utrecht hoor ik me nog zeggen “Frankrijk is geen Oekraïne” Deze opmerking was een reactie op de vraag of we ook reserve buitenbanden zouden meenemen.
Vandaag zou onze eerste echte fiets dag worden, geen gedoe met snoertjes en wachten. Om 9.45 zitten we op de fiets en pakken we de route (op mijn opgeladen horloge) weer op. Maar nog geen 15 min later voel ik een bobbel en die resulteerde tijdens eerdere fietsvakanties in een klapband dus we stoppen. Ja hoor buitenband is versleten dus we kunnen niet verder.
Alle spullen eraf, fiets op de kop en kijken of we een fietsband kunnen kopen. De dichtstbijzijnde decathlon is 24 km bij ons vandaan (in die zin klopte mijn opmerking over Frankrijk wel ;)). Maar een uber of taxi naar deze decathlon lijkt niet te lukken, help! Een aardige Fransman helpt ons met een McGyver-achtige oplossing, er wordt een stukje van een brillenhoesje in de buitenband geplakt om de druk te verdelen. Daarna fietsen we vol spanning verder om na 7 km toch een lekke band te krijgen.
(Dat stipje is Klaaske)
Dit keer lukt een uber wel dus Ayso vertrekt met Ids naar Decathlon en Klaaske en ik vermaken ons met de verhaaltjes van Madelief.
Na een uur hebben we twee nieuwe buitenbanden en één nieuwe binnenband en fietsen we vrolijk weer verder!
Het is al lang lunch tijd geweest zonder dat wij fatsoenlijk geluncht hebben dus op Snickers leggen we de laatste kilometers af en komen we om 14.45 uitgehongerd in Pithiviers aan, niet de plaats die we bedacht hadden maar voor nu helemaal goed!
“Klaaske, dit Hotel heeft twee sterren”
Klaaske: “YESSSSSSS!!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten