maandag 30 april 2018

Land nummer 7

Neptun - Durankulak
Afstand: 28,6 km
1 lekke band

Het is een dag vol verrassingen, kan niet anders zeggen. We verlaten het hotel om bij een ander hotel te gaan eten, een groot en verlaten hotel naast ons serveert wel ontbijt en ja dat was weer een typisch Roemeens yoghurt/ei/geroosterd brood ontbijt. Genoeg in ieder geval om op te kunnen fietsen. 

In Mangalia doen we de picknick boodschappen en dan kunnen we echt lekker doortrappen, klein stukje over de grote weg, oh wacht er loopt ook een stoep langs die grote weg, even met de achterband iets te hard een stoep op en ja hoor een lekke band. We waren nog maar nét onderweg of we staan al bij een tankstation met “panne” (verrassing 1). 



Met assistentie van Jasper (bij het plakken) en Jolanda (die voor de drankjes zorgde) en de dames (die voor Ids en Klaaske zorgden) was de band snel geplakt, maar ook nog steeds lek... nog een plek geplakt en weer opgepompt en nog steeds lek! Dan maar een nieuwe binnenband waar we gelukkig één van bij ons hebben. Fingers crossed dat het bij deze ene lekke band blijft...

Best wel veel later zijn we weer onderweg, alsnog een stuk over die drukke weg, stukje geasfalteerde hele rustige weg (joepie) en zo snel mogelijk naar Vama Veche, een dorpje aan zee. Nou zijn we in die paar dagen al 11 dorpjes aan zee doorgefietst waar niks te doen is. Tuurlijk het is nog geen hoofdseizoen maar wij vinden het wel heel rustig. Hoe raar is het dan dat je opeens in een dorpje komt (dat er op de kaart net zo uitziet als al die andere dorpjes) waar het loei druk is? Je kan werkelijk over de hoofden lopen, het strand is op deze maandag helemaal vol! (Verrassing 2)







Ik vraag het de mensen naast me en het heeft iets te maken met 1 mei, maar het is nog helemaal geen 1 mei dus het blijft raar. We eten onze picknick lunch op het strand en hebben een ultiem vakantie gevoel. Een beetje betrieb is toch best wel leuk!

Vlak na dit dorpje de grens overgang. Land nummer 7 Bulgarije;  daar zijn we wederom trots op! Als de douaneambtenaar de 8 paspoorten inneemt zie ik hem tellen en “onthul” ik snel Ids even die achter de rits van de hoes van het karretje verstopt zat (verrassing nummer 3, uiteraard niet voor ons maar wel voor deze mijnheer). 

In Bulgarije is het nog een klein stukje, de drukke weg valt hier wel mee en we komen om 14.55 aan bij Branta Birding Lodge. We zouden vanaf 15u welkom zijn dus maar goed dat we wat vertraging hadden ;)
De gastvrouw ligt op de bank en ook het hele pension is absoluut niet een idyllische lodge waar we op gehoopt hadden (verrassing 4). Er ligt een behoorlijke voorraad medicijnen op de tafel en het welkom is op zijn zachts gezegd “bijzonder”. De kamers zien eruit alsof ze dit jaar nog niet gebruikt zijn. We gaan in de tuin zitten maar voelen ons een beetje “te veel”. Dus we besluiten hier niet te blijven eten en een restaurant hiernaast te nemen, dan kan de gastvrouw ook lekker onder haar dekentje blijven liggen. 

Het eten (bij de buren dus) was heeeeerlijk: kip, octopus, talbot, salade,  het smaakte allemaal goed! Dat we niet met creditcard konden betalen maar nog nét genoeg euro’s hadden vangen we samen in verrassing 5. 





Bij aankomst in onze lodge worden we streng toegesproken door de heer des huizes. Er is een hor van een raam gevallen en hij vraagt ons hoe dat is gekomen. Als beteuterde kleuters stamelen we dat we geen idee hebben. Als we dan ook nog zeggen dat we geen ontbijt hoeven krijgen we weer op ons kop, ok dan in hemelsnaam toch maar een ontbijt... het zal mij benieuwen, ik verwacht geen verrassing, het kan alleen maar meevallen. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten