Varel - Ruhwarden: 35.7 (team de Vries)
Wie vroeg gaat slapen is ook meestal lekker vroeg wakker en de hele familie lijkt rond 7.30 wel uitgerust genoeg te zijn dus gaan we ons langzaam maar zeker aankleden. We ontbijten in de backerei tegenover ons gehuurde appartement en daarna gaat ayso met aanhangfiets wederom naar een Duitse lasser. Deze materiaal pech is natuurlijk vervelend maar een voordeel is wel dat het het makkelijker is om in Duitsland een metaallasser te vinden dan in Ethiopië een aluminiumlasser (en dit is een verwijzing naar een eerder gemaakte reis van ayso door Afrika per motor).
Na 20 min krijg ik weer een foto via whatsapp opgestuurd:
In no time is ie weer terug en kunnen we de inmiddels ingepakte bagage weer op en aan de fiets hangen. Het lijkt nu droog te zullen blijven alleen een flinke wind.
We vertrekken en sjezen met de wind in de rug door Ostfriesland. Wij vragen ons af en hoeverre de Friezen zich met elkaar verbonden voelen. Het landschap is vlak en ietsiepietsie saai.
We rijden echter op prachtige geasfalteerde fietspaden, er ligt nergens modder en de fiets is heel, ik ben allang blij. Met die wind mee tikken we de 37 km/uur aan!
Als we “halve wind” hebben wordt het minder, we moeten vaart maken om niet te veel slingeren. Na ruim 30 km komen we in Tössen aan en daar eten we bij een Italiaan een spaghetti of een tomatensoep. De kinderen zitten klappertandend aan de lunch, gelukkig zijn we snel bij ons hotel. Helaas iets te vroeg maar het lukt ons toch om om 14u in te checken. We warmen op en rusten wat uit.
Eigenlijk is t toch ook wel weer een geluk bij een ongeluk dat we twee dagen achter elkaar een relatief kort stukje hoefden te fietsen en dus ook genoeg tijd hadden voor een bezoekje aan een lasser.
Voor t avond eten rijden we terug naar Tössen en lopen daar even naar het strand. Afgezien van een mooie leuke speeltuin voor de kinderen vinden wij het strand 3x niks, we snappen wel dat Duitsers liever onze stranden bezoeken. Ze hebben trouwens ook de rare gewoonte om het strand vol te zetten met campers, er is niks leuks gemaakt van zo’n camping en het ziet er dus ook niet uit.
We eten weer eens Grieks en taaien dan af naar ons Hotel. Tuurlijk gaan we nog genieten van Duitsland maar stiekem kijken we uit naar Denemarken. We krijgen nu van elk hotel berichten dat we negatieve testen moeten laten zien die niet ouder mogen zijn dan 48 uur oud. Hoe heet die soep wordt gegeten weten we niet maar we gaan toch maar op zoek naar een testcentrum in Cuxhaven. Daarnaast plannen we de reis weer iets vooruit:
Cuxhaven
Tönning
Breklum
Højer (DK!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten