Afstand: 90,1 km
Hoogtemeters: 904 m
Hoe kan ik de dag op zijn kortst samenvatten?
We komen in een nieuw land, nemen een hoofdweg, vinden die te druk, nemen vervolgens een afslag en komen op echt fantastische plekken en in idyllische dorpen.
En dát bedoel ik met hetzelfde liedje. Nou hadden wij al op meerdere blogs gelezen dat de D020 goed te doen is en het is niet druk maar de wagens die voorbij rijden doen dan in een pittig tempo. Het is echt niet onoverkomelijk maar we genieten er niet echt van. Ik zie een afslag met wel 4 dorpjes op het verkeersbord. Ik check snel Google (links op het stuur) en Garmin (rechts op het stuur) en besluit snel om van de D020 af te gaan. Het is iets om, dat wel maar vast meer genieten. En dat is het ook ECHT! Het landschap is opeens prachtig, echt wel anders dan de afgelopen dagen, de weg is glooiend en dat zorgt voor hele mooi vergezichten.
Het asfalt houdt op maar de wegen zijn nog zeer goed te doen, mijn complimenten aan Turkije! (Ik heb veel minder goede onverharde wegen meegemaakt!)
We fietsen stug door, van dorp naar dorp, heuvel op, heuvel af (en dat nog tig keer in repeat). En dan opeens:
Ik weet niet hoe Google en Garmin dit bedacht hadden maar de weg houdt gewoon op en gaat wel weer verder maar zwemmen met fiets en twee kinderen wordt wel erg lastig. Dus terug en nog iets verder omfietsen, maakt niks uit want de sfeer is wederom uitstekend. We voelen ons fit en we kunnen alles aan!
We picknicken vandaag drie keer. Ik schets even hoe die drie keren eigenlijk elke keer verlopen. De eerste keer eten we wel wat maar niet veel, Ids krijgt zijn fruithapje en een schone luier en we drinken vooral water. De tweede keer eten we brood (dat overigens hier heeel lekker en vers is!) en uiteraard drinken we weer wat. Maar dan de derde keer, dan lijkt wel alsof alle energie op is en werken ayso en ik de ene calorie-reep na de andere weg. Ayso is vooral van de Snickers (gesmolten of niet). We lijken dan wel uitgehongerd. Zo ook vandaag, we nemen de calorieën tot ons en moeten dan nog 24 km.
De heuvels worden met een forse tegenwind steeds pittiger, de achterband loopt heel langzaam leeg dus we pompen hem onderweg nog een paar keer op.
We komen om 19u aan in ons hotel. Uitgeput. We zijn ongeveer 20 km omgefietst maar het was het waard! We genieten echt volop van Turkije, waar iedereen aardig lijkt te zijn, waar Klaaske en Ids overal letterlijk met open armen worden ontvangen en waar het eten tot nu toe zeer goed smaakt!
Morgen (na het plakken van de band) waarschijnlijk wel de D020, hopelijk valt het mee want er zijn niet zoveel alternatieven. Je leest het morgen ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten