zondag 17 augustus 2014

De rivier

En ik stroom door de eeuwen heen langs kastelen

Ik stroom door de eeuwen heen langs een stad

En aan het einde verlies ik mezelf in de zee

Ik stroom door de eeuwen heen


Al zittend achterop de fiets schiet dit nummer van Stef Bos vaak door m'n hoofd. Ik vind het een mooi nummer maar het klopt ook nog eens. Als we langs de rivier fietsen zien we overblijfselen uit de Romeinse tijd maar ook uit de middeleeuwen. En in sommige dorpen lijkt de rivier wel door te stromen maar de tijd al zo'n 50 jaar stil te staan, daar later meer over. 


Wrexen-Wahmbeck

Afstand: 65,4 km

Weer: overwegend zonnig


Vanochtend waren we veel te vroeg wakker en hadden om 7.10 de tassen al gepakt, gedoucht en al helemaal klaar maar moesten we toch echt tot 8 uur wachten totdat we konden ontbijten, absoluut een kwestie van slecht plannen. Het ontbijt is weer typisch Duits en om 8.30 zitten we op de fiets. Even een stukje terug naar Scherfede en daar pakt ons gps fietscomputertje de route weer op. Ayso heeft nog niet gezegd dat we de blauwe jackies waarschijnlijk wel van ons af geschud hebben of daar komen ze de hoek om fietsen. Ze vragen waar onze volgende stop is en we wensen elkaar wéér een goede reis. 


Na ruim 28 km is het tijd voor koffie, een prachtig dorp genaamd Liebenau ziet er verlaten uit.



Maar we vinden een leuk tentje waar we als enige gasten kunnen genieten van een kopje koffie, totdat er ook andere gäste komen...


De volgende stop is Bad Karlshafen, een heel bijzonder kuuroord dorp met dichte winkels (oh ja het is zondag) en lege terrassen. Als we zien dat de hotels orthopedische, geriatrische en revaliderende zorg aanbieden kiezen we er toch voor om door te fietsen, we willen  echter niet te lang doorgaan en na een schattig pontje komen we aan in Wahmbeck, hotel Otto. Leider kein badewanne maar een douche volstaat inmiddels prima. Maar dan slecht nieuws:


We rijden rond etenstijd even op de fiets naar het volgende dorp, Bodenfelde. En hier heeft dus de tijd stil gestaan! Oordeelt u zelf:


Vergeelde etalages, een helm uit t jaar nul en troep uit grootmoeders tijd te koop. Alle restaurantjes zijn dicht en dan kom je uit bij een afhaal pizzeria. We kunnen kiezen uit "klein" "gross" oder "riesen" pizza, met de bijgeleverde diameters rekent Ayso snel uit dat met pi*r2 de riesen wel heel voordelig is en zo zitten we 5 minuten later romantisch aan de rivier onze reuzen pizza op te eten! (hij is niet eens heel lekker)


Wat we niet opkrijgen nemen we mee naar ons hotel om daar weg te gooien. 


We hebben t gevoel dat we in de outback van Duitsland zijn beland. We willen wel een chique hotel maar het is er niet, of nog niet. We willen wel lekker uiteten maar op zondag is dat gewoon geen optie. Ik begin me daar bij neer te leggen want het heeft ook wel weer z'n charme!







Geen opmerkingen:

Een reactie posten