Iedereen behalve klaaske heeft last van een jetlag, ik kan dit keer van 5-7uur de slaap niet meer vatten en als ik dan uiteindelijk weer in een diepe slaap val worden we (allemaal) pas om 9.45 wakker. We maken klaaske wakker en zitten 10 min later aangekleed nog net op tijd aan t ontbijt. We proberen met weinig succes (tot nu toe) klaaske aan de papaja's en meloen te krijgen. De enige vitamines die ze tot nu toe krijgt zijn van de appels die in de verse appelsap zitten. Na t ontbijt maken we ons klaar voor de markt, ubud palace en wat kunst galeries. Klaaske zit graag als een prinses op de verbrande nek van Ayso maar die draagt die last zonder enige problemen. De markt is leuk en de sarongs zien er prachtig uit maar ik ben zelf nog niet zo in een koopbui maar dan gebeurt er iets opmerkelijks. We zitten in een hip koffietentje, Ayso gaat met klaaske naar de wc en die laatste komt al luid schreeuwend terug met de mededeling dat "de slipper van papa kapot is". De slippers die al ongeveer 15 jaar oud zijn, die de hele wereld hebben gezien die zo lekker lopen dat hij überhaupt niet aan vervanging moet denken, die slippers zijn zo maar kapot gegaan. Zouden ze hier in ubud maat 47/48 verkopen? Ik neem deze uitdaging uiteraard direct op me en kom eigenlijk boven verwachtingen snel met de juiste maat slippers (voor 3€!) terug. Het zijn echter geen havaianas en zitten niet heel erg lekker maar hé hij hoeft niet op z'n blote voeten te lopen. Op de terugweg kopen we de enige echte en zo kunnen we met een gerust hart afscheid nemen van de oude.
Bij ubud palace nemen we wat foto's van klaaske met de monsters. Al gauw wil ze met alle monsters op de foto....
Oh ja en we kopen ook nog een kaart van Bali (vraag me nog steeds af waar die andere toch zou kunnen zijn).
Dan leggen we Klaaske in bed voor de middag tuk en plannen wij de route van morgen. We gaan langs de rijstvelden ten noorden van ubud richting bangli. De Balinezen kijken elke keer erg moeilijk als we vertellen dat we naar bangli gaan, dit blijkt niks te maken te hebben met dat bangli niet mooi zou zijn of dat t gevaarlijk zou zijn, nee ze vinden het allemaal erg ver weg. Als we niet een omweg zouden nemen dan is de afstand nog geen 30 km. Misschien begrijpen we morgen als nog waarom ze zo bedenkelijk kijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten